Yazarımız Şair Celalettin Kurt, Kütahya’da düzenlenen Kütahya Belediyesi Uluslararası Geleneksel Şair Şeyhi Şiir Yarışmasında GÜLCE isimli şiiri ile Türkiye Birincisi oldu.
UNESCO tarafından desteklenen ve Kütahya Belediyesi tarafından düzenlenen Uluslararası Geleneksel Şair Şeyhi Şiir Yarışması sonuçlandı. Yarışmaya Kahramanmaraş’ın Elbistan İlçesinden katılan Yazarımız Şair Celalettin Kurt, GÜLCE isimli iki bölümlük eseri ile Türkiye Birincisi oldu.
Aynı yarışmada Mahmut Hasgül İkinci, Yarpuz Edebiyat Dergisi Yazarlarından İbrahim Şaşma Üçüncü olurken Yahya Özkök’de Mansiyon’a layık görüldü.
Şairimizi ve şairleri tebrik ediyoruz.
*
İşte Dereceye giren ve 1.lik ödülü alan eser.
GÜLCE
I /
Akl-ı zay divâneyim, evvelim, ahirim sen
Kâinatın sırrında, bâtınım, zahirim sen
Peymanece yürürüm, gölgem seninle yürür
Parelenmiş başımı, dağlarca duman bürür
Aynalara bakarım, görürüm orda seni
Sen olurum pür nefes, gönle bürürüm seni
Hicrandayım, firkatte, vuslatın gönle akmaz
Beni yalnız aşk yakar, közler, ateşler yakmaz
Hüzünlerim bir olur, feryat, figanla gelir
Bazı zaman âşikâr, bazen nihanla gelir
Söyle ne vakit biter, sana sürgünüm Gülce
Gam, kasavetle geçer, yâdda her günüm Gülce
Bir ferahnak bestenin, meyan sesisin ince
Eşliğisin sazımın, sözlerin nazenince
Yazılmışın Elest’te, sevdanın karasıyla
Uzatma sürgünümü, hasretler yarasıyla
Dağlarımın burcunda, yüreğim seni gözler
Duaların faslında, duam duanı özler
Bâd-ı sabâ eserken, gelsen sûzidil sesle
Sarıversen bağrımı, şiir dolu nefesle
Erguvanlar mevsimi, işte yine geçiyor
Göçmen kuşlar nev yurda, yele yele uçuyor
Söyle ne vakit biter, sana sürgünüm Gülce
Gam, kasavetle geçer, yâdda her günüm Gülce
Meydan okur her şeye, aşk sevene ilaçtır
Yüreklerde aşk yoksa / tüm gönüller bilaçtır
Aşkla harelendim ah, aşka adadım canı
Bulamadım ararım, gül çehreli cananı
Dilimde gül ezgisi, gitsem de yâre doğru
Yârin hüzzam sesleri, deler, incitir bağrı
Haramiler yol vermez, kaparlar aşkta yolu
Viraneyim, harabe, sînemde hüzün dolu
Şiirlerle esriğim, beyzalı türkülerle
Aşk maralım Aydibâ, güllerden sevgi derle
Söyle ne vakit biter, sana sürgünüm Gülce
Gam, kasavetle geçer, yâdda her günüm Gülce
II /
Nazenince sözlerin, gönle değsin inceden
Mahur bir şarkı söyle, menekşeden, goncadan
Açsın fasl-ı baharın, güller koksun dört yanım
Hissim o ki gelecek, gül muştuya ayanım
Bayram olur bir gelsen, sevginin rızasında
Hazır kıta dururum, kalbinin hizasında
Bu hizayı aşamam, getiremem bir yorum
Biliyorum aşarsam, önüm üç boy uçurum
Kavuşamaz dağ dağa, bunu bilirim ama
Gönül arzular seni, sığarsın her duama
Söyle ne vakit biter, sana sürgünüm Gülce
Gam, kasavetle geçer, yâdda her günüm Gülce
Bir ses üfle öteden, ben kalbimle duyarım
Kulağa yoktur gerek, nazarına uyarım
Neyin varsa al getir, çilen, belân razıyım
İster isen Fatih ol, fethin olsun hep payım
Değirmen çıkrığıyım, başım döndükçe döner
Gözlerime göz izin, vurursa harım söner
Ne yangınlar yaşadım, bilsen yürek şehrimde
Geçmişime bir baksan, neler vardır behrimde
Hicretini beklerim, yeter firkatin yeter
Ayak sesin duyarsam, sînemde güller biter
Söyle ne vakit biter, sana sürgünüm Gülce
Gam, kasavetle geçer, yâdda her günüm Gülce
Sınanırım sevdanla, bıçak sırtı zamanda
Bu gidişle pervasız, kalacağım yamanda
Serencamı bu yolun, nere çıkar bilinmez
Yazan yazmış ervaha, yazılanlar silinmez
Kirmanında bağrımın, nice dertler evrilir
Gökler çöker üstüme, yüce dağlar devrilir
Anladım ki sevgili, sefer gerek yüreğe
Ulaşılmaz sefersiz, yol sonunda ereğe
Tasadayım derinden, meraktayım beklerim
Zay olmasın gel gayrı, gönülde emeklerim
Söyle ne vakit biter, sana sürgünüm Gülce
Gam, kasavetle geçer, yâdda her günüm Gülce
*
Celalettin Kurt
