Yolum aynaların ardına düştü
Zaman ırmağında akan benmişim
Dudak kıpırdadı, gözler görüştü
Külü korlayarak yakan benmişim
*
Feleğin attığı çözülmez düğüm
Boşuna değilmiş yanıp tüttüğüm
Kısmet olsun diye dilek tuttuğum
Kahve fallarında çıkan benmişim
*
Aylar yılları da alıp götürmüş
Ağaran saçları başa getirmiş
Her ağaç kendince meyve yetirmiş
Gazeli dalından döken benmişim
*
Saatler abbean vakti kemirdi
Akıl katılaştı duygu eridi
Sürünüp bebekler kalkıp yürüdü
O gündür, bu gündür çöken benmişim
*
Yüreğimi parçalayıp böldüğüm
Yavaş yavaş çürüyerek öldüğüm
Gözyaşını kurumadan sildiğim
Dünyanın kahrını çeken benimişim
*
Bunca zaman gelip geçti aradan
Beni sınıyormuş yüce Yaradan
Geriye ne kalır Gözükara’dan
Mezarın taşına bakan benmişim
*
Mehmet Gözükara