Başımız altına, koymadık yastık
Ne meyve ne çerez, görmedik fıstık
En güzel ayakkabı, kara lastik
Başka ayakkabı, almadık oğul
*
Babamızda yoktu harçlık vermezdi
Ne hâldeyiz gelip, bizi sormazdı
Gücü okadardı bir şey almazdı
Helâl’den şaşmadık, çalmadık oğul
*
Servisi bilmezdik, nede ulaşım
Bulgur pilavıydı, her ögün aşım
Biz böyle büyüdük, bacım gardaşım
Bizden kötüsüne, gülmedik oğul
*
Ozaman insana, bir saygı vardı
Küçük büyüğünden, her dem korkardı
En iyi sermaye, edep ve ardı
Dostluğu gönülden, silmedik oğul
*
Şükür bitti artık, karın doymuyor
Küçükler büyüğün, sevip saymıyor
Kardeş kardeşini, bile sormuyor
Geçmişin kıymetin, bilmedik oğul
*
Para hırsı bizi, sevketti kine
Düzelmez bu düzen, yansada sine
Fuat’ım ah çeker, o eski güne
Bu devirden huzur, bulmadık oğul
*
Ozan Fuat Bostancı
